Bukowiec to urokliwa wieś bieszczadzka położona nad brzegiem rzeki Solinki, która w tym miejscu przechodzi powoli w Jezioro Solińskie. Wzmiankowana była już w 1498 roku. Jeszcze nie tak dawno liczyła zaledwie kilka gospodarstw i dopiero po wybudowaniu drogi zaczęła się rozwijać. Dziś jest to ładna i dobrze zagospodarowana miejscowość, która stała się ważnym ośrodkiem noclegowym. W Bukowcu znajduje się wiele gospodarstw agroturystycznych. Nad brzegiem rzeki Solinki ulokowały się dwa duże ośrodki wypoczynkowe, oferujące noclegi. W Bukowcu organizowane są kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży.

Historia Bukowca sięga 1498 roku, kiedy to lokowano go na prawie wołoskim. Przed II wojną była to duża wieś, w której przeważała ludność obrządku grekokatolickiego, choć było też sporo katolików i żydów. Zamieszkiwało tu nawet 5 rodzin cygańskich. Po II wojnie światowej jak w większości tutejszych wsi rozgrywały się nadal działania wojenne w ramach „Akcji Wisła” Wieś został doszczętnie spalona, a ludność wywieziona do ZSRS lub na Mazury. Spłonęła wtedy też drewniana cerkiew z 1865 r., której ślady możemy zobaczyć w środkowej części Bukowca.

Na południowy zachód od wioski wbija się lesisty masyw Korbanii jej boczny wierzchołek Kamień. Po przeciwnej stronie Solinki wznoszą się pokryte bukowym lasem strome zbocza Kiczery, a dalej na wschód Tołsta. Bukowiec stanowi doskonałą bazę wypadową w Bieszczady. Dobrze poprowadzona sieć dróg i szlaków turystycznych zachęca do aktywnego wypoczynku.

W wiosce znajdują się sklepy, bar i sezonowe punkty gastronomiczne. Bliska odległość do Jeziora Solińskiego jak i w Bieszczady Wysokie sprawia, że to miejsce wybiera coraz więcej turystów. W wiosce powstała też infrastruktura wypoczynkowo piknikowa w postaci dobrze wyposażonych wiat piknikowych.